De eerste weken op het kantoor van Frayba
Maandag 25 November 2013
Vandaag is het de INTERNATIONALE DAG VOOR VOUWEN, oftewel een dag de strijd tegen het geweld tegen vrouwen symboliseert. Inge (het andere Nederlandse meisje dat als mensenrechtenwaarnemer bij Frayba werkt) en ik lopen 's ochtends mee met een protestmars die eindigt op het centrale plein van San Cristóbal. Daar zijn vervolgens allerlei sprekers, bandjes en een informatiekraam.
Dinsdag 26 November 2013
Mijn eerste dag op het kantoor van Frayba. Ik had al aangegeven dat ik graag op de Internationale afdeling van Frayba wil meedraaien, en dat mag, dus in het kantoor krijg ik mijn eigen plekje aangewezen. Ik begin met het lezen van een rapport dat Frayba heeft verstuurd naar de Commissie van het Inter-Amerikaanse Gerechtshof. Als ik even beneden ben om iets te kopiëren, is iedereen druk in de weer. Een van mijn collega's wordt gebeld door verschillende mensen die op dit moment aan het demonstreren zijn ongeveer een uur buiten de stad. DE DEMONSTRATIE WORDT NEERGESLAGEN, de politie verspert de demonstranten de weg en gooit met traangas. De aanleiding van de demonstratie was de lage prijs die de regering voor de mais wil betalen en de lokale boeren die dit niet willen accepteren. De mensen van Frayba organiseren direct een vergadering en er wordt besloten een persbericht te maken om verslag te doen van de gebeurtenissen van vandaag.
Donderdag 28 November 2013
Vandaag ga ik met één van mijn collega's mee naar een JEUGDGEVANGENIS. Afgelopen week waren de ouders van Cristiaan naar Frayba gekomen omdat de politie hem uit huis had gehaald en ze geen idee hadden waar hij naar toe is gebracht. Frayba heeft uitgezocht waar hij zit en toestemming gevraagd om de jeugdgevangenis in te mogen om een getuigenis van Cristiaan af te nemen. Ik mag mee om te helpen bij het afnemen en documenteren van deze getuigenis. Na ongeveer 2 uur reizen komen we aan in de gevangenis. Voor mij een erg indrukwekkende gebeurtenis, ik was nog nooit in een gevangenis geweest en wou dit altijd al graag een keer meemaken. We spreken met Cristiaan en laten hem zijn verhaal doen. Hij spreekt geen Spaans dus een andere jongen die gevangen zit is de tolk. Cristiaan zegt dat hij onschuldig is. Dat hij is opgehaald uit zijn huis, dat hij daarna is meegenomen en gedwongen is een verklaring te tekenen waarin staat dat hij schuldig is aan wapenbezit en het willen overvallen van auto's. Zijn verhaal raakt mij diep. Hij zit daar, spreekt de taal niet, kan niet lezen of schrijven, en begrijpt niks van de situatie. Waarom zit hij daar?
Zaterdag 30 November 2013
EEN LERAAR DIE 13 JAAR ONSCHULDIG HEEFT VASTGEZETEN KOMT VRIJ. Hij heet meneer Patishtan en is erg bekend en geliefd hier. Vele organisaties hebben zich ingezet voor zijn vrijlating, nadat hij onterecht veroordeeld was voor moord. Om 5 uur 's middags is er een mis in de kathedraal op het grote plein. Daar zijn wij ook om hem te verwelkomen. Hij spreekt mooie woorden. 13 jaar…. Mijn halve leven.
Woensdag 4 December 2013
's Ochtends is er een persconferentie op het kantoor van Frayba. Op 6 en 7 december zal er in een dorpje in het noorden van Chiapas een VOLKSTRIBUNAAL worden georganiseerd. Deze hele week staat in het kader van dit Tribunal Permanente del Pueblo (TPP). In de jaren 90 zijn er vele mensenrechtenschendingen gepleegd in het Noorden van Chiapas. ER ZIJN MENSEN VERKRACHT, GEMARTELD, VERDWENEN EN VERMOORD. OOK ZIJN ER DUIZENDEN MENSEN UIT HUN HUIS EN DORP GEJAAGD. DE DADERS WAREN PARA-MILITAIREN, velen van hun leven nog steeds ongestoord in dit gebied, in de dorpen waar de gruwelijkheden zich hebben plaatsgevonden. Omdat er nooit rechtvaardigheid is gekomen - en de staat van Mexico niet wil erkennen wat er is gebeurd - wordt het TPP georganiseerd. Hier zullen slachtoffers en ooggetuigen hun verhaal doen. En er zullen 'rechters' zijn om naar hen te luisteren. Natuurlijk heeft het volkstribunaal verder geen macht, er zullen geen straffen worden uitgedeeld. Het gaat puur om een symbolisch tribunaal om de slachtoffers een beetje meer gevoel van rechtvaardigheid en erkenning te geven. Samen met een aantal anderen van Frayba en het TPP vertrek ik vandaag al naar het dorp. Daar zullen we morgen dan nog de tijd hebben om alles goed voor te bereiden.
Maandag 9 December 2013
Deze week werk ik aan een aantal getuigenissen van mensenrechtenschendingen in het Noorden van Chiapas die nog in de computer moeten worden gezet. Tijdens de lunch wordt ik uitgenodigd door collega's om samen te gaan eten, en ik stel voor om films te kopen en er morgen 1 samen op kantoor te kijken. Ze zijn enthousiast en na de lunch gaan we naar de markt om films uit te zoeken. Morgen om 5 uur gaan we die kijken met chips en cola… Even iets vrolijks ☺
Donderdag 12 December 2013
De door velen bewonderde meneer Patishtan (die vorige week is vrijgelaten uit de gevangenis), komt op kantoor. Er wordt een vergadering georganiseerd waarin iedereen even zijn woordje mocht doen. Ook ik zeg iets tegen meneer Patishtan, zoiets van:
'Om eerlijk te zijn ken ik uw verhaal niet zo goed. Hoe dan ook, na alles wat ik van verschillende mensen heb gehoord heb ik gezien hoe het iedereen bezighoudt, en hoe het iedereen emotioneert dat u eindelijk weer vrij bent. Dat u hier met ons bent, is voor mij een grote inspiratie. Het geeft mij hoop, hoop dat we misschien toch iets kunnen doen. Dat we misschien toch iets kunnen doen om een wereld te creëren met een beetje meer rechtvaardigheid'
Het geeft inderdaad hoop, en het emotioneert mij ook hem hier te zien zitten, de woorden van al mijn collega's te horen. De bewondering, de strijdlust, de hoop. Na al die vervelende verhalen die we dag in dag uit lezen, horen en documenteren is het fijn een positief lichtpuntje te zien in deze donkere tunnel….
Maandag 16 December 2013-12-17
Vandaag ben ik bezig om een brief op te stellen die naar de Commissie van het Inter-Amerikaanse Gerechtshof moet worden gestuurd. Dit heeft te maken met een case die Frayba aan de Commissie heeft voorgedragen. De Commissie heeft Frayba tijd gegeven om meer bewijzen en documenten aan te leveren, maar daarvoor vragen wij nu nog een uitstel van de deadline. Ook maak ik een document over een case van een jongen die is gemarteld en onschuldig in de gevangenis zit. Amnesty International wil met deze case aan de gang en heeft ons gevraagd meer informatie toe te sturen.
Tot nu toe is het heel intens geweest. Heftig, maar heel interessant. Het is de praktijk van wat ik heb gestudeerd. Het is het werk dat ik wil doen. Mijn collega's zijn superleuk. We hebben ook kerst gevierd op kantoor, toen hebben we kado's uitgewisseld en samen gegeten en gedanst. Deze week blijven ik nog werken op kantoor, volgende week is er weer een uitzending naar een dorpje. Daarna zal ik weer een blog schrijven ☺.
Ik hoop dat jullie het leuk en interessant vinden om mijn blog te lezen. Ik denk natuurlijk erg veel aan Nederland en hoop jullie op deze manier iets te kunnen vertellen over alles wat ik hier ervaar.
Sommige namen die gebruikt worden in mijn blog zijn niet de echte namen van de personen in kwestie. Ik vraag hiervoor jullie begrip.
Als je vragen op opmerkingen hebt kun je natuurlijk altijd contact met me opnemen!!!