Op de bres voor MS

Vandaag, 8 september 2011 heeft Ineke de laatste bijdrage gedaan aan mijn goede doel waarmee deze afgesloten kan worden met het prachtige bedrag van € 1000,-

Met tranen in de ogen zag ik de thermometer het einddoel aanwijzen... Trotse gevoelens zijn niet altijd mijn ding geweest maar voel ik nu wel...

Mijn 160km prestatie gaf me een trots gevoel maar dit is nog even een schepje er boven op...

Alle donateurs wil ik hierbij dan ook bedanken voor hun vertrouwen in mij om dit waar te maken...

Helaas is er nog steeds geen tijd genoeg geweest om alles af te handelen, werk riep weer en enkele andere zaken houden me ook even bezig.
Allereerst moet nu de cheque gemaakt worden om aan het MS Fonds te kunnen overhandigen.

Daarna moet ik me gaan verdiepen in de collectelijsten want, ik heb mij dit jaar ook opgegeven om (eenmalig ?) collecte organisator voor het MS Fonds in mijn woonplaats Krimpen aan den IJssel te zijn...

Soms kan een kruimeltje als een heel brood worden ;)

... en waarom zou ik dat niet hier vermelden?
Het rekeningnummer staat hier nog open en wie weet kan ik tijdens de airborne wandeltocht nog enkele mensen overtuigen van mijn goede doel... Al was het voor de Nijmeegse bedacht, dit is ook wandelen dus na deze tocht zal de totale telling afgesloten worden, tot op heden een mooie € 967 maar wie weet haal ik zaterdag 3 september nog € 33 op waardoor de teller toch op € 1000 mag komen...

Tot het volgende blog...

Jaaaaaaa, het is gelukt !
Ik heb de 160km gelopen en de medaille binnen.

Mijn gastgezin had helaas geen internetverbinding om te gebruiken dus heb ik niets kunnen bijwerken hier maar daarnaast was ik elke avond ook zo verschrikkelijk moe dat er volgens mij anders toch niet veel uit de vingers gekomen zou zijn...
Ook nu ben ik nog te moe om een uitgebreid verslag te gaan schrijven maar wil daar morgen mee beginnen, ook alle foto's moeten nog bewerkt worden maar het feit is... Mijn 1e doelstelling is bereikt... nu mijn 2e doelstelling nog; de € 1000 voor het MS Fonds behalen...

En zoals het er nu uitziet, lijkt het erop dat ik met een trots gevoel mag terugkijken op mijn 1vrouwsactie want de meter staat nu op € 967,- Voor een perfect resultaat hoeft er echt nog maar € 33,- bij..............wie gaat dat doen, wie helpt me naar die 1000 ???

Tot het afsluitende blog

Nou, het gaat er vandaag om het hoofd koel te houden (ok, niet echt moeilijk met dit weer...) maar vandaag moet ik alles bij elkaar zoeken waarvan ik denk dat het zodanig belangrijk is dat het dus in de tas moet om mee te gaan naar Nijmegen.
Morgen vertrek ik samen met zoon Kevin die mij zal proberen af te zetten rondom het adres van mijn gastgezin... dat zal echter niet makkelijk worden omdat zij zeg maar, achter de via Gladiola wonen, ca 3-4km van de Wedren vandaan, maar de hele binnenstad van Nijmegen is afgesloten voor autoverkeer. De St. Annastraat, die vrijdag a.s. dus via Gladiola zal heten is volgens kenners op het forum een doorgaande weg en zal echt alleen vrijdag dicht zal zijn...

Mijn zoon zal zich rond de middag moeten melden op kamp Heumensoord alwaar hij deze week als Marechaussee zal bivakkeren en voor het kroontje, ofwel de 2e beloning zal lopen.
Zijn 1e ervaring was dus vorig jaar, met extreme hitte temperaturen terwijl dit jaar er mogelijk heel anders zal uitzien, helaas.
Laten we maar zeggen; temperatuur is goed, water is fout.

Maar goed, we gaan met goede zin en in de middag ga ik Walkers4walkers forumleden opzoeken en hoop dat ieders Blauwe Maandag T-shirt dus gezien kan worden zonder dat ze verstopt zijn onder dikke of regenjassen..

Tot een volgend blog

Zondag 26 juni en vandaag 27 juni heb ik km's gemaakt bij flinke temperaturen... Gisteren merendeels bewolkt en broeierig, vandaag helder en warm maar gelukkig een licht windje wat het draaglijk maakte maar beide dagen waren wat mij betreft gewoon te warm...
Ze waren zodanig vermoeiend dat ik niet aan het blog schrijven toekwam en dit stukje even snel geschreven heb maar er meteen weer mee stopte; Het was toen 20:50 uur en ik was echt bekaf dus lekker vroeg ter bedde gegaan.

Edit 7 juli 2011

Ik dacht de andere dag even verder te schrijven maar ook daar kwam helemaal niks van... Ik moest weer werken en was 's avonds zo moe dat ik weer vroeg naar bed gegaan was.
Daarna kwamen er enkele dagen van "normale" dingen zoals huishouden/boodschappen etc en dan is het zomaar een week later.

Ik had trouwens op die warme zondag m'n nieuwe veters in de schoenen gedaan, speciale veters trouwens hoor, want die aankoop draagt bij in de support aan de KWF en zijn ook te koop voor € 3,- in de kleur oranje of groen (de kleuren van Nijmegen ;-) )

Omdat de voorspelling warm was had ik besloten de veters niet zo strak aan te trekken maar ik vrees dat ik daar een enorme fout mee gemaakt heb.

Na het missen van een afslag rond Gouda ben ik vanuit een andere richting bij de Reeuwijkse plassen gekomen alwaar ik een pauze heb gehouden om o.a de nieuwe inlegzooltjes te wisselen (i.v.m wennen) en schone sokken aan te trekken.
Daar zag ik tot m'n balende reactie dus de eerste blaren op de linkervoet; op de bal van de voet en de grote teen. Op de rechtervoet was het leed groter (lees; meer pijnlijk) want daar zat een blaar in de groei net achter de teentjes en die voelde echt wel onprettig.

Eenmaal in Bodegraven aangekomen zag ik op mijn GPS dat ik inmiddels al tegen de 30km zat i.p.v net voor de helft van m'n hele route. Hierop dus met Nel gebeld en haar gevraagd eens op de kaart te kijken hoever ik nog van Nieuwkoop was en hoever zij daar vandaan wonen.
Ik bleek er nog ca 12km voor te moeten afleggen wat dus gemiddeld 2 uur zou zijn en zij wonen er ca 15km vandaan dus een kleine 15-20 autominuten.
Afgesproken dat ik hen dus rond vier uur zou moeten kunnen treffen daar wat uiteindelijk 10 over 4 was toen ik de 40km passeerde.
En even uitrekenen: half 7 vertrokken vanuit Ouderkerk a/d IJssel - 16:10 aankomst Nieuwkoop, 40km verder = ruim 9,5 uur incl. pauzes

M'n voeten voelden alsof er helemaal geen zolen in m'n schoenen zaten, zo heet voelden ze aan. Juist omdat dit eigenlijk best pijnlijk was ben ik voor de camera van Nel maar extra gek op de foto gegaan... Mocht u dat persoon op tv beelden voorbij zien schuiven dan weet u meteen wel wie dat is hahaha

Na een lekker voetenafkoelbadje in de tuin en een relaxed bad kwam mijn echtgenoot aan en gingen we gezellig barbequen.
Manlief en ik zijn later dus samen weer naar huis gegaan.

De maandag erna had manlief vroege dienst en moest om 4 uur op, maar ik had m'n wekker op 5 uur gezet. M'n zus zou niet meewandelen maar wel hadden we afgesproken dat ik bij haar vandaan zou starten en finishen, dat scheelde mij nu dan ca 6km op wat een tropische dag zou worden, aldus het weerbericht.
Eenmaal klaar voor vertrek bleek manlief de auto mee te hebben genomen wat dan betekende dat ik op de snorbrommer naar m'n zus moest, om die tijd toch enigszins vochtig kil over de van Brienenoordbrug etc dus gekozen voor de fast ferry wat dan korter zou zijn.
Onderweg de polder inrijdend toch manlief even gebeld die nog in de garage bleek te zijn waar ik dus net langs gereden was.
Daar alsnog de snorbrommer voor de auto omgeruild en die om even voor half 7 bij m'n zus in de straat geparkeerd.

Dapper op pad gegaan naar Puttershoek, via IJsselmonde en Barendrecht door de Heinenoordtunnel waar het lekker koel zou zijn, zo'n eindje onder het water.
Voordat ik Barendrecht bereikte had ik bij een autobedrijf m'n handdoekje drijfnat kunnen maken wat ik meerdere keren op m'n hoofd gelegd had tijdens het lopen (wat dus ook enkele hilarische foto's opleverde)

Maar manman, behalve de warmte die erg lastig bleek moest ik toegeven dat blaar onder/achter de teentjes last gaf... Ook had ik inmiddels flink last van de linker achillespees, of de aanhechting daarvan aan het kuitbeen. Dit was onherroepelijk van de nieuwe inlegzooltjes en ik had ook meteen besloten dat die dus niet meegaan tijdens de vierdaagse... die mogen daarna hun hulp gaan bewijzen in de reguliere en/of werkschoenen.

Terwijl ik na een tunneltje onder het spoor door was gelopen had ik gevoeld hoe m'n voeten toch enigszins leken te schuiven in de schoenen en ik dacht eraan hoe dat moest goedkomen op die 7 heuvels straks... zo een beetje balend naar m'n voeten kijkende zag ik opeens iets dat me bijna deed omvallen van verbazende woede; m'n veters zaten te los, vanwege de warmte gisteren besloten ze niet zo strak te doen zodat de voeten zouden kunnen opzetten, nu bedacht ik me dus dat ik "toevallig" voor het eerst met lossere veters had gelopen en opeens blaren had opgelopen...
Meteen dus de veters toch strakker aangetrokken wat heel even een pijntje aan die vervelende blaar gaf maar, verder heb ik toen de hele weg nergens meer last van gehad.

Ja ok, de warmte viel me erg zwaar en ik heb naar bleek later, meteen na de tunnel door het bos een afslag gemist en dus 5km extra in open veld gewandeld en zonder schaduw was dat echt afzien hoor, maar ik heb m'n hoofd half ingepakt in die natte lap onder en over m'n pet wat dus die maffe foto opleverde.

Gezien de temperatuur heb ik besloten ook deze trip enkele reis te doen, maar dan met 20km bij gemiddeld 30c.
Ik meende het zeker wel te halen terug naar huis maar had daar bij die warmte eigenlijk de tijd niet voor; ik liep wat langzamer dan anders en kwam dan in "tijdnood" wat betreft het eten etc.
Conclusie na de grote 40km loop was dat ik de andere ochtend zonder spierpijnen en zonder moeite was opgestaan en de 20km ook zonder al te veel problemen uitgelopen had.
Dat onderbouwde mijn besluit om het voor die dag zo te laten en met de bus terug te gaan naar mijn auto die bij m'n zus stond.
Daar stond ook een lekkere teil water waar de voetjes inmochten en waar ik later dus zag dat een klein teentje een en al blaar was... zonder pijnen had die daar dus gezeten.
Vanmorgen (7 juli dus) is daar toch het velletje vanaf gegaan.

Al met al, conclusie na 60km bij fikse temperatuur... Geef mij maar max 20C geloof ik, en tijd... dan komt het vast goed; ik ga er m'n beste beentje er steeds voor zetten hihihihi

Ok, het was vandaag de dag dat er een lange tocht gelopen zou gaan worden en dat is dus ook gebeurt, bij prachtig weer, 's middags ff wat te warm naar mijn zin maar ach, wandelen met reclame kleding trok al bekijks dus een natte lap op de kop onder de pet maakte niet echt verschil om lachwekkend te zijn of niet... En lachen deed ik zelf al wel want ik was me wel bewust van de blikken die mijn kant op kwamen... hahaha

Maar, ik was met de auto naar de werkplek gereden omdat ik daar vandaan wilde starten en een route had uitgestippeld van ca 35km.
Door een onbedacht extra ommetje in Nieuw Terbregge kwam er minimaal 4 km bij en dus bleek bij aankomst bij de auto dat de GPS 39,8km geregistreerd had !
Dus als de auto nou 200m verder gestaan had... hihihi

Al met al was het erg warm en zeker naar mijn maatstaven... en ik liep dus redelijk als attractie rond met m'n outfit die er eigenlijk toch al niet uitzag... ik ben immers nu net zo'n wandelend reclameblok aan het worden met logo's op T-shirt en broekspijpen dus kon ik ook nog wel een natte lap op m'n kop leggen en daar dan gewoon m'n pet met klep overheen... koelde m'n hoofd redelijk af maar, de thermometer ergens onderweg gaf tegen half 5 toch nog wel 27C aan dus dat dit was enkele uren eerder zo goed als zeker niet koeler en toen was die natte lap al erg lekker om tegen m'n oren en slapen te houden... niet zo goed kunnen zweten is dus crea-denken

De foto's zijn in het album te vinden dus dit blog is voor nu weer compleet.

Tot het volgende blog

Er was een leuke actie bij een print store waar je van alles kon laten maken wat met printen te maken had en dus ook T-shirt transfers.
De actie van de maand mei was dus een T-shirt eenzijdig bedrukt voor € 7,50 en dat vond ik een leuk bedrag om eens uit te proberen.

Aangezien dinsdag 31 mei toevallig ook mijn vrije dag was heb ik die dag dus vrijwel geheel gebruikt om de sponsor logo's te verzamelen en daar een A-4 van te maken welke ik dan gespiegeld kon aanleveren bij die print store.

Het resultaat is dat ik hier een eerste T-shirt heb met de logo's van de grote sponsoren. Ook de namen van de eerste donateurs via deze site staan daar op.
Foto's van dit 1e T-shirt staan uiteraard hier online in het fotoboek.

Wilt u ook op die manier met mij meelopen ?
Dat kan hoor, want ik heb nog ruimte genoeg op de broekspijpen en er moet natuurlijk een 2e shirt bij komen als verschoning.

Deze vorm van reclame maken is al van toepassing bij de trainingen en de site met logo's en/of links is ook al actief.
Kijk maar eens op http://www.maraandewandel.nl

Op naar het volgende blog

Wat een dag... Ik was nog maar net vertrokken en op ca 1,5km van huis toen een meisje van 'n jaar of 8 mij passeerde om over te steken en ik dus achter haar kwam te lopen en meteen ook toeschouwer werd toen zij werd aangereden door een auto... Een mega file in de wijk met een open gelaten stukje waar een oversteek suggestie baan is waar zij en ik gebruik van gingen maken.
De tegenligger echter was niet bedacht op die oversteekstrook en dus ook niet op een meisje op een fiets en boem... daar lag ze op de grond

De bestuurder kreeg iedereen over zich heen, ook ik vroeg 'm hardop waarom hij niet bedacht was op dit soort opties op een schoolroute.

Ik heb 't meiske, dat later bleek Petra te heten, meegenomen naar de stoeprand en daar zijn we samen gaan zitten.
Geen bloed te zien, wel een zeer geschrokken Petra die al snikkend haar adres opgaf en enkele andere mensen wisten waar ze woonde en iemand zou de moeder inseinen.
Ook de bestuurder bekommerde zich echt wel en was eveneens erg geschrokken. Hij zal niet harder hebben kunnen rijden dan 30 omdat hij a.h.w optrok maar toch, de schrik zat er bij iedereen goed in.

Op de stoeprand zittend heb ik spelenderwijs aan Petra gevraagd of ze een vuist kon maken en of ze dat met de andere hand soms ook kon en daarna mijn Sultana gegeven die ze als troost aannam. Iemand anders die daar woonde was een blikje drinken uit de koelkast gaan halen en ondertussen kwam de politie even kijken.
Petra kon ook de benen wel buigen en de tenen in de schoenen laten wiebelen maar een mega blauwe plek is denk ik wel een aandenken dat haar knie of beiden zelfs wel gaan sieren want de grootste tik heeft ze volgens mij op de hoek van de motorkap met de knietjes opgevangen.
Nadat alles in orde (b)leek ben ik mijn weg vervolgd richting de 30km vandaag.

Als voetganger over de van Brienenoordbrug is met hoogtevrees echt een enorme uitdaging... de helling was niet mega sterk dus wat mij betreft was dit een eenmalige trip over de brug. Onze Algerabrug is dan denk ik een betere oefening voor de kuiten.

Daarvandaan naar mijn zus voor een sanitaire stop in R'dam IJsselmonde en daarna door naar een tante in Lombardijen. Door omstandigheden bij beiden langer "gerust" als de bedoeling was heb ik na die 2e stop besloten dat ik niet meer voor de tijd kon gaan dus dan maar voor de km's zou gaan. Hiervandaan dus toch door naar Barendrecht gewandeld waar mijn zoon en z'n vriendin een huis hebben gekocht.
Daar in een leuk zaakje wat gedronken en reclame voor m'n aktie gemaakt voordat ik de terugreis ging starten.

Bij de "Beren" te Barendrecht nog een sanitaire stop en een lekkere cappuchino gedronken en na uitleg over m'n kledij-stijl en aktiemateriaal aan de rugzak te hebben gegeven kreeg ik geen nota voor m'n bakkie; dat was een lieve geste van Yaël Kivits.
Dank je wel Yaël, ik kom zeker nog eens langs als we met de motor op pad gaan bijv.

Nu er dus al teveel tijd verloren was gegaan met de start van vandaag en de tussenstops had ik me al neergelegd bij de tijdregistratie maar zag wel dat het avondeten in de knoei zou komen als ik het laatste stuk toch ook nog zou lopen.
Hierop besloten om bij R'kerk Rijsoord de bus te nemen naar Slikkerveer en daar de Fast Ferry naar Krimpen aan den IJssel vanwaar ik de laatste km's dan toch zelf heb gelopen.

Eenmaal thuis uitgemeten bleek dat stukje van de gesmokkelde bus en boot route ca 8 km te zijn geweest maar, m'n GPS teller gaf thuis aan dat ik 39,5km in beweging was geweest waarvan dus ca 8 in een bus en boot wat deze tocht van vandaag dan toch 31,5km maakte !!! Heheh, eindelijk die 30 voorbij

Nou, vandaag stond een tripje naar Crooswijk op de agenda, om daar een klant van het werk te treffen die in een bewoners organisatie zit en vandaag een feestje had, waar ook de Amazing Stroopwafels zouden spelen en ach, zonder doel lopen is niet mijn ding dus toog ik naar Crooswijk.

Onderweg bedacht dat dit geen lange tocht moest worden qua tijd want ik was pas tegen half 12 vertrokken... Het feestje was vanaf half 2 en wilde ik dus op "doortocht" doen zeg maar.

Bij de Kralingseplas lag een dame lekker met een boekje op een deken te genieten van het mooie weer, die ik toch besloot even te storen met de vraag: zou u een foto willen maken waar ik van kop tot teen op sta ? Hihi, als ik zelf foto's maak is het immers steeds alleen de bovenkant.
Ze wilde dit wel even voor me doen en het resultaat staat op de foto pagina.
Deze vriendelijke dame heet Héléne (als ik de klemtoon goed onthouden heb...)

Nogmaals bedankt hoor Héléne... en als u dit nu leest en ik heb uw naam verkeerd geschreven en het moet bijv. Heleene zijn, laat u me dat dan even weten in een reactie, dan kan ik het corrigeren.

Na de stop-over bij de onthulling in Crooswijk en het genieten van de Amazing Stroopwafels ben ik na ruim 'n uur toch weer verder gegaan, nu door het bos richting 't werk in Alexanderpolder.
Hier zou ik een sanitaire stop houden voor ik de terugtocht naar Krimpen zou inzetten.

Ik kreeg langzaam aan een klein beetje de balen van steeds maar op hetzelfde punt te beginnen aan een tocht (hihi, mijn voordeur) dat ik deze keer op de snorbrommer naar het winkelcentrum gegaan was en feitelijk dan dus meteen de brug op kon wandelen. Ook kon ik dan op de terugweg meteen een paar kleine boodschapjes meenemen omdat ik die nu dan niet hoefde te sjouwen.

Al met al heb ik, dankzij een andere manier van GPS meten, vandaag weer de 30km niet gehaald... Dat moet een volgende keer toch gaan lukken hoor.
Maar goed, vandaag was eigenlijk slechts een korte route bedacht van max 20-22km die dan toch weer 28,5 bleek te zijn geworden.
Noemen we dat gewoon een medium route...

Tot een volgend blog maar weer

Helaas, niet gelukt vandaag, de route blijkt ca 28km geweest te zijn maar voelde anders omdat er een overtocht met de pont in Krimpen aan de Lek en een lange tocht van ca 15km met de Fast Ferry tussen zaten.
Ik was namelijk vandaag vanuit Krimpen aan den IJssel via Kr a/d Lek met de pont naar de Kinderdijk zo naar Alblasserdam gelopen om daar bij m'n nichtje Mireille een pauze te houden en m'n boterhammetjes op te eten. Helaas had ik een straatnaam voor een klein paadje gemist en heb wat omgelopen maar ben toch wel gekomen waar ik moest zijn.

Na ca 'n half uurtje ben ik weer op pad gegaan, nu richting fast ferry om naar Ridderkerk te gaan en zo langs m'n zus maar dat was niet afgesproken en dus stuurde ik eerst een sms maar ze was niet thuis, dus toen heb ik besloten om door te varen naar Rotterdam Centrum.

Vanaf daar via de Oude Dijk met een stopover bij een winkel daar, via de Boszoom en Lage Land naar de Gamma om daar een boullion pauze te houden en daarna de weg voort gezet richting huis maar, op een of andere manier kreeg ik bedenkingen of ik deze trip wel moest afronden want de knieholtes gingen wat branden en de hielen waren echt duidelijk aan het maken dat ze moe waren... Geen idee eigenlijk waarom, ik denk de temperatuur want het was wel boven de 20C en pas voor de 2e keer dat ik zo dicht bij de 30km kwam.

Ik heb met mezelf overlegd en besloten voor het verstand te gaan en ben bij de laatste optie die er nog voor de brug naar Krimpen was, om toch maar in de metro te stappen en via een bus de laatste paar km naar huis dus een beetje "gepikt" heb want anders had ik zeker de 30 wel gepasseerd.
Dan zou ik echter ook nog later thuis geweest zijn want de snelheid was er nu duidelijk uit merkte ik, hooguit nog ca 3,5 - 4km p/u

Ik was dus om kwart over acht vertrokken vanmorgen en om kwart voor 4 besloot ik dus in de metro te stappen. Inclusief de boottocht, enkele pauzes en die korte boodschap op de Oude Dijk, dus gemiddeld 4km p/u deze keer wat mijns inziens toch te krap is "straks"... Dan is er immers 10 uur ter beschikking om 40km af te leggen en nu had ik er dus ca 7 nodig om net de 30km niet te halen... Laten we maar zeggen dat het ook komt of je alleen loopt (zoals ik nu) of met meerderen...
We zullen zien want als het goed is gaan mijn zoon Kevin en ik ook nog een keer samen een langere tocht doen...

Tot het volgende blog dus maar weer.

Na wat tegenslag vorige week begin ik dit blog toch met het goede nieuws dat ik vanmiddag mocht ontvangen; Ik krijg een startbewijs voor 2011 !!! Er waren voldoende annuleringen van mensen die zowiezo al mee mochten doen of ingeloot waren, waardoor ik nu dus gebeld werd met de vraag of ik alsnog zou willen meelopen dit jaar... Maar natuurlijk ! Ik kan mijn doel immers alleen bereiken als ik ook echt mag meedoen dus, ja graag. :D

Vanaf nu komt het er dus op aan om écht te gaan trainen met maar 1 doel voor ogen; ook in warmte inspanning kunnen leveren want ja, dat ging vorige week dan opeens toch even een beetje mis... :(

Ik heb vorige week mijn "toenmalige missie" gestart om naar de kaasboer in Bergambacht te wandelen maar dit deed ik op een voor mij 1e best wel flink warme dag...

Voldoende drinken wist ik, en tijd nemen om wat te eten, een banaan mee, vezel koekjes met veel koolhydraten en toch, zomaar opeens lag ik op de grond. Gestruikeld, dacht ik eerst maar ik bleef er over denken dat dit feitelijk niet klopte met van alles want er was geen schuif-blessure van het asfalt, geen broek kapot, geen hand kapot dus, was ik wel gestruikeld of soms gewoon, "neer gegaan" net als knielen ??

Door diverse mensen in m'n omgeving waarvan enkele met wat medische achtergrond kennis kwam het er dus op neer dat ik zeer waarschijnlijk door een zout gebrek, letterlijk "door de knieën was gegaan"
Wel goed gedronken (ruim 1,5lt op een trip van 28km bij 24C) maar mogelijk te weinig zouten ingenomen en dat was feitelijk een vreemde ervaring die ik niet graag nog eens meemaak dus, vanaf die dag is mijn standaard uitrusting uitgebreid naar een thermoskan (0,3lt) met boullion. Ook wat zoute pinda's en 1 of 2 zakjes chips gaan voortaan mee want ik hou bijv. niet van zoute drop maar zal toch moeten zorgen voor extra zoutopname, zeker als het warmere dagen worden.

Maar goed, die dag heb ik als goede lering in m'n geheugen staan nu, op naar de volgende ervaringen die hopelijk beter zullen worden want, de kaasboer was nog een tocht van minder dan 30km... m'n volgende doel is een trip daar dus wel voorbij...

Op dus naar het volgende blog

Helaas was de toevoeging op mijn vierdaagse pagina vandaag niet positief; Ik ben uitgeloot wat dus betekent dat ik niet mag meedoen aan de Vierdaagse van Nijmegen 2011.

Mijn uitlotingsnummer is 203 en dat wil zeggen dat er tot eind april nog 203 mensen zich zouden moeten gaan bedenken en dus zullen annuleren wat mij dan alsnog een startbewijs kan opleveren...

Wederom dus nog even spannend de rest van deze maand want ja, er zijn ruim 2600 mensen uitgeloot waarvan ik dan nr 203 ben en er zullen misschien mensen ingeloot zijn van wie de vriend/in, broer/zus etc uitgeloot is waarna ook zij dan gaan annuleren omdat ze perse samen willen lopen bijvoorbeeld.
Of iemand die in dergelijk geval dan toch liever kiest voor die vakantie die precies in die week valt of, of, of...
Het had dus slechter kunnen zijn want ik heb ook ergens een berichtje gelezen van iemand die uitlotingsnummer 1028 heeft dus dan is nr 203 nog niet definitief zo slecht.

Wel ben ik alvast informatie aan het verzamelen voor een andere vierdaagse omdat ik immers er vanuit moet gaan dat er niet zoveel mensen gaan annuleren.

Het wandelen zelf begon ik inmiddels leuk genoeg te vinden om regelmatig te zullen blijven doen, ook bij blijvende uitloting; het is immers een gezonde bezigheid en best een lekkere ontspanning.
De moét is er dan misschien wel vanaf om km's te presteren maar ik zál toch een keer naar Schoonhoven wandelen, wat dan toch 20km enkele reis is ;)

Op naar een volgend blog

Opnieuw was het, na een dag werken, toch nog een te mooie avond om te gaan zitten en manlief had hele vroege dienst gehad, die was de dag al meer dan zat en zou dus naar bed gaan.
De wandelschoenen dus uit de kast gepakt en huppakee, op naar de zonsondergang.

Deze keer ben ik van huis uit vertrokken in Noordelijke richting en zo op de IJsseldijk terecht gekomen waar ik een prachtige avondzon in de rug had en vanaf de "Baai van Krimpen" nog enkele mooie foto's heb kunnen maken. (Morgen zal ik er een paar plaatsen)
Eenmaal thuis bleek dat mijn GPS progje weer ca 8,5km voor me geregistreerd had.

Het gaat er nu toch echt om spannen trouwens want overmorgen zal de loting zijn en gaat duidelijk worden of ik dit jaar aan deze 95e vierdaagse van Nijmegen mag meedoen of moet uitwijken naar een andere taak...

Op naar het volgende blog dus maar weer

Gisteren had ik een best drukke werkdag achter de rug maar vond de avond nog te mooi om binnen te zitten en dus ben ik na het eten toch nog een blokje om gaan doen van ruim 7,5km.
Eenmaal aangekomen in de polder bij de Fast Ferry (Krimpen aan den IJssel) zag ik een mooie zonsondergang met de van Brienenoordbrug in de verte en als van oorsprong Rotterdamse wilde ik dat op de foto zetten. (Zie foto's)

Er zaten 2 jonge meiden en een jongen op een bankje en ik heb hen verteld waarom ik liep en of zij een foto wilde maken met mij erbij.
Hierop vroeg de jongen wat MS is waarop een van de meiden meteen feitelijk tegen hem zei: Dat is een spierziekte"
Ik vertelde met een glimlach dat het idd een ziekte is maar meer met de zenuwen van doen heeft maar evengoed wist zij, met hooguit 16-17jr denk ik, toch wel dat MS dus een ziekte is en dat vond ik gezien de leeftijd van dat groepje jeugdigen al wel heel wat.

Voordat ik met MS geconfronteerd werd in mijn familie wist ik ook niet beter dan dat het met spieren te maken had en die worden aangestuurd door zenuwen, dus het is toch niet zo heel verwonderlijk dat het vaak als spierziekte aangezien wordt maar meer voorlichting geeft meer informatie.

Wat betreft de vierdaagse is het morgen het einde van de inschrijf periode en zal het voor velen erg spannend gaan worden want, er worden 45000 inschrijvingen toegelaten en tot en met 6 april zijn er 47395 inschrijvingen ontvangen.
Dit betekent dus dat er 2395 inschrijvingen te veel zijn...
Op de site van de vierdaagse ( http://www.4daagse.nl/ ) is meer te vinden over de loting en het hoe en waarom.

Voor mij gaat het nu dus ook spannend worden... ook ik kan namelijk tussen die 2395 uitlotingen zitten, maar evengoed kan ik tussen de andere 15099 zitten die wél mee mogen doen, al zitten daar ook de niet 1e keer lopers tussen...

Uitloting zou ik natuurlijk erg jammer vinden maar, in dat geval ga ik nog een ander doel zoeken om de reeds gedane donaties "waardig" te zijn.

Zodra ik meer weet over de lotingen zal dat zeker meteen hier geschreven gaan worden... Duimen jullie allemaal voor me dat ik dus ingeloot mag worden ?

Tot een volgende blog maar weer

Vandaag hadden Marina en ik afgesproken om ter kennismaking samen de Schoonhoven loop te gaan doen.
Marina is de dame die als MS patiënte het idee geopperd had bij het MS Fonds om met MS toch de vierdaagse te proberen te lopen...
Aangezien ik voor het MS Fonds hoop te kunnen lopen en wij dicht bij elkaar bleken te wonen hadden we dus deze tocht als oefening en kennismaking gekozen.

Het weer was absoluut prachtig evenals de omgeving die voor mij als motorrijdster dan wel niet vreemd was, maar ik wandelend toch weer hele andere paden te zien kreeg, voor Marina was dit een eerste kennismaking met de Zilverstad Schoonhoven en omgeving.
Al was het niet een lange tocht, we hebben beiden toch een herdenkingsmedaille binnen...

Na deze wandeling zouden via de kaasboerderij weer op huis aan gaan waarna ik de middag zou werken voor een collega...
Helaas werd ik ca 20 minuten voor de finish gebeld door mijn zus met de melding dat we naar het ziekenhuis Dortwijk moesten omdat onze moeder met spoed opgenomen zou gaan worden en zo liep mijn middag opeens heel anders en heb ik vanaf ca 13:00 uur niets anders meer gezien dan afwisselend de 4 muren van de eerste hulp kamer en de wachtruimte.

Tot op heden (23:00 uur) is de toestand zorgelijk en ga ik dus zo eerst maar proberen wat rust te pakken en de foto's die we tijdens de wandeling genomen hadden zal ik dan later bewerken en plaatsen.

Tot het volgende blog maar weer.

Vandaag hebben Kevin en ik samen een klein rondje gemaakt na het eten... Hij om z'n nieuw verzoolde dienstkisten uit te proberen en ik omdat het nog zo'n mooi weer was en sinds vorige week niet gelopen had, maar ook om even de tijd te breken van "na het eten zin in een sigaretje"... Vandaag is namelijk mijn 4e week zonder te roken begonnen en op enkele tijdstippen van de dag heb ik het, ondanks een nicotinepleister als hulpmiddel, toch wel eventjes moeilijk en dan is lopen een prima afleiding.

Het is met een kleine omweg een rondje Surfplas geworden van ca 5km.

Zaterdag ga ik samen met Marina een 10km tocht lopen in Schoonhoven.
Marina is de dame die de MS groep heeft opgezet om de vierdaagse te gaan lopen (http://4daagsemetms.wordpress.com/ ) en deze keer lopen we dus even samen, om "kennis" te maken

Tot het volgende blog dus maar weer

Gisteren was ik eigenlijk vrij maar ze hadden toch iemand nodig voor de avonddienst en hadden mij daarvoor gevraagd.
Maandag wist ik al dat het deze hele week mooi weer zou zijn en dus had ik toegezegd te komen, wetende dat ik dus lopend kon gaan.
Met een dienst van "slechts" 4 uurtjes was dat geen probleem en terug zou ik opgehaald worden zodat ik niet alleen in het donker terug hoefde te lopen, want ik passeer enkele stukken die ik gewoon niet graag alleen zou doen in het donker.
Dus ik heb er gisteren 7km bij kunnen tellen en alle beetjes helpen denk ik nu dan maar.

Het spannendste gaat trouwens nu komen; sinds vandaag staat de deelname teller 45015 inschrijvingen waar er maximaal maar 45000 toegestaan zijn en dus gaat er definitief geloot worden.
Dit loten zal gebeuren met alle 1e x inschrijvingen die gedaan zijn tussen 7 maart en 8 april a.s

Indien ik uitgeloot ga worden zal ik een andere prestatie proberen te vinden om de reeds gedane donaties geldig te maken door dit jaar toch iets "bijzonders" te volbrengen.
Natuurlijk hoop ik ingeloot te worden maar, het is niet bekend hoeveel 1e aanmeldingen er straks in die "grote hoed" zitten en dat maakt het wel erg spannend...

Gaan jullie allemaal duimen voor me ?

Tot het volgende blog maar weer

Het is al weer 21 maart en het kwam er na de 8e gewoon even niet van om een fiks aantal km's toe te voegen.
Het werk ging gewoon door en op enkele vrije dagen bleef er na dagelijkse zaken gewoon geen tijd meer over voor een flinke trip want daar gaat immers ook aardig wat tijd in zitten.

Ook was een bezoekje aan huisarts en fysiotherapeut nodig omdat een 2 jaar oude kuitblessure dwars leek te gaan liggen, dit merkte ik na de vorige 17km dus opkomen.

Het valt mee denkt de fysio; mogelijk "gewoon" een groeiende kuitspier van de trainingen maar ik ga toch maar even langs een podotherapeut want mogelijk moet ik toch andere zooltjes hebben dan waar ik nu op loop.

In een volgend blog hoop ik weer wat km's toegevoegd te hebben

Wat een prachtige dag was het vandaag weer, het gaat echt op de lente lijken zo op 't eerste gezicht... maar de ochtenden en avonden zijn nog knap kil hoor.

Mijn motor was weg voor de kleine beurt en stond in Lekkerkerk en nu was de motor van mijn man aan de beurt die nog in Krimpen stond...
Oplossing ? Man op zijn motor naar Lekkerkerk en op de mijne terug naar Krimpen aan den IJssel. Tja, en ik dan ?

Ik ben gewoon anderhalf uur eerder te voet vertrokken en zou een seintje geven zodra ik in Lekkerkerk was aangekomen.
Manlief belde zelf toen ik net mijn laatste stukje gestart was en kwam ca 10 minuten na mij aan bij Dik Alblas.
Ik heb daar even een sanitaire stop gemaakt en een kop thee gedronken voordat de terugweg gestart moest gaan worden, het was immers al 4 uur.

Manlief vertrok op mijn motor terug naar huis en ik ben weer richting de boerenvelden gewandeld waar de natuur al in volle gang bezig is met de lente perikelen.
Helaas kan ik hier geen filmpjes uploaden geloof ik dus die zullen op mijn facebook account terecht gaan komen (waarna hier een link geplaatst zal worden)
Foto's zijn hier op de site al wel weer toegevoegd.

Even rond 6 uur was ik weer thuis wat dus betekende dat ik 17,5km had afgelegd in iets meer dan 3 uur... Dit komt dus neer op ongeveer 5,7km p/u wat toch nu wel een beetje gevoeld wordt in de liezen en knieholten.

Morgenochtend wordt het even spannend voor me; afhangende de spieren zal ik gaan lopen naar het werk omdat de auto voor de keuring weg is en door de monteur bij de Gamma gebracht zal worden... Voelt het niet goed genoeg aan stap ik in de bus want ik moet wel van 9 tot 6 werken en wil niet geradbraakt aankomen.

Tot het volgende blog maar weer

Gisteren was een mooie vrijdag, zonnig maar toen we rond half 11 in de ochtend vertrokken was het met slechts 1C best nog wel koud.
Samen met Kevin had ik op onze 4e trainingsdag samen deze keer een doel; naar de Gamma waar ik werk om enkele foto's te maken in wandeltenue voor het personeelsblad dat uitgegeven wordt met een oplage van ca 5000 exemplaren... t.g.v. promotie voor mijn doel; Op de bres voor MS

Kevin had een hele route eromheen samengesteld en dus hebben we vandaag ruim 22km gelopen.
Omdat het dus slechts 1C was bij vertrek in de ochtend had ik dus eerst m'n muts gewoon opgezet maar die is na de pauze bij de Gamma verwisseld voor de wandelpet.

Tot mijn grote verbazing zagen we onderweg al een eend met 10 jonkies... Die dacht waarschijnlijk dat de lente al dik begonnen was. (Zie foto's)

Met thuiskomst om even half vier kwamen we tot de conclusie dat we deze 22km in 3 uur en 56 minuten gelopen hadden.
Al met al dus een hele oefen-trip weer erbij en ik vrees in een voor mij net iets te hoog tempo (Kevin's tempo ?) met spierpijn óp de voeten als gevolg maar ach, dat zal morgen wel weer beter zijn... Geen blaren in ieder geval en daar ben ik allang blij mee.
Binnen een uur na thuiskomst moest ik echter weer op het werk zijn voor mijn avonddienst en dat viel toch best een klein beetje tegen; een volgende training dus maar gewoon op een vrije dag plannen.

Op naar het volgende blog dus maar weer

En ja hoor, het regende en regende zonder ophouden maar ja, ik moest er toch een keer aan geloven dus dan maar vandaag...

Een route vooraf uitgestippeld m.b.v afstandmeten.nl en die kwam op 5km uit; leek me lang genoeg voor een eerste bewuste training in de regen.
Het was niet mega koud, rond de 5C met een opkomende wind dus ik moest niet te lang twijfelen, wie weet ging het later wel nog harder waaien ofzo.

Wandelshirt met lange mouw dus aangetrokken en een regenjack met capuchon zodat ik geen natte nek zou krijgen en de klep van m'n pet zou dan uitsteken en m'n gezicht enigszins droog houden.
Omdat ik geen losse regenbroek heb, maar een heel "ketelpak" koos ik er vandaag voor om weer gewoon in jeans te gaan.
In de zomer zal dat zeker geen jeans worden maar vandaag koos ik er toch nog maar wel voor.
De onderste delen van mijn broekspijpen waren behoorlijk nat geworden maar de dijen en schenen en zelfs mijn schoenen waren tot m'n verbazing redelijk droog gebleven, mogelijk dankzij de jeans.

Ik kwam vandaag wel meteen tot de conclusie dat het toch niet echt gezellig is in je eentje; Kevin liep vandaag niet mee en dan is 5km in de regen echt wel genoeg hoor, zo in je uppie. Volgende keer misschien toch de walkman maar eens uit de la halen...

Al met al hoop ik dat ik niet al te vaak in de regen zal hoeven lopen maar als bewijs heb ik toch een foto gemaakt in vol ornaat dus met pet en capuchon op...

Tot de volgende blog maar weer

Ja, lopen zonder doel is niet echt mijn ding dus nu ik een reparatie weg te brengen had dit maar gekoppeld aan nieuwe km's en per slot moesten de eigen wandelschoenen even getest worden... De voorvoet van de schoenen is opgerekt en dus moest ik "controleren" of dat beter zou gaan nu ;-)

Vandaag dus de 20km voorbij...
De tocht gestart vanuit Krimpen aan den IJssel naar de Oude dijk in Rotterdam om via het Kralingsebos door te lopen naar de Gamma in Alexanderpolder waar na een sanitaire stop en koffie de trip richting huis gestart werd...
Deze keer feitelijk een makkie incl. die extra km's; de 1e x bij -2C gingen de laatste van de (toen) 15km's op 't tandvlees.
De schoenen zaten weer als gegoten; de blaren van de werkschoenen waren netjes geheeld en gaven totaal geen problemen in de wandelschoenen; dat was echt een werkschoen probleem geweest dus.

Zondag a.s. geven ze aardig wat regenkansen op en ook dan zal er een keer getraind moeten worden, want ook dát kan je immers treffen in de zomer...

Maarrr, ondanks dat trainen in de regen dus een serieus advies is weet ik nog niet of ik me nu (al) vrijwillig 20km te pletter laat regenen, het kan dus zomaar zijn dat het "slechts" een 5km training wordt in de regen

Tot de volgende blog dus maar weer

Omdat vorige week was gebleken dat m'n 2 kleinste teentjes mogelijk toch aspirant blaren vertoonden staan de wandelschoenen nu even bij de schoenmaker op de leest om wat op te rekken.

Zonder 2e paar zou het lopen er bij inschieten dit weekend maar, de werkschoenen zijn bijna hetzelfde model, welliswaar met stalen neuzen maar goed, anders was er geen keuze.

Kort na vertrek voelde ik al dat dit geen 10km route moest worden want de hiel werd niet voldoende omklemd en de hele schoen is toch wel wat zwaarder dan de wandelschoen.

We gokten op een route van ca 5km welke na thuiskomst volgens een GPS progje op mijn (android) telefoon en de (ANWB) stappenteller ruim 6,5km was geworden.

Op ca de helft van de route had m'n linkerhiel al aangegeven dat deze werkschoenen echt niet grappig waren om deze afstand mee te lopen en eenmaal thuis had ook de rechterhiel een rode indruk gekweekt.

Nog nét geen blaren zo te zien, maar dit was dus een éénmalige ervaring; niet meer de werkschoenen aandoen voor een wandeling anders dan in de bouwmarkt... weer wat geleerd dus.

Op naar de volgende blog

Zondag 13 februari stond de 2e traingsdag samen met mijn zoon op de agenda en deze keer wilde we richting de 15km gaan.
In Google maps proberen we altijd een route te maken maar die is toch niet zo optimaal als in de praktijk dan blijkt. De route was dus op 15km gezet maar volgens een stappenteller is de route 13,4 geworden.

Maar toch, het ging beduidend makkelijker dan vorige week, minder wind natuurlijk maar ook meer ervaring in de benen want de scheenbenen en heupen hebben zich totaal niet laten voelen deze keer.
Wel voelde ik na afloop na een poosje zitten dat de spieren aan zijkant van de schenen t.h.v de knieën aanwezig waren.
De nieuwe inlegzooltjes van foot-logics in de schoenen werken blijkbaar zoals ze moeten; de stand van het onderbeen wordt gecorrigeerd tijdens het lopen en daardoor dus minder last van de schenen maar nu even wat gevoelige zijkanten van de schenen... LOL

Er zijn nog een heel aantal weken over om te trainen dus dat komt vast helemaal goed.

Wanneer Kevin en ik weer samen kunnen trainen weet ik nog niet maar afgelopen vrijdag heb ik alleen een stukje van 5km gelopen om er niet steeds een volle week tussen te laten zitten.
Ook de komende week zal er dus nog wel alleen getraind worden want we werken allebei en zijn dan dus domweg niet steeds tegelijk vrij.
Op onze 2e trainingsdag hebben we natuurlijk bewust wel foto's gemaakt die we vorige week vergeten waren. Ze zijn te vinden in de fotohoek van deze site.

Maar de 10km is dus stabiel nu... nu is het volgende doel 15km stabiel en dan opschroeven naar 20km

Tot het volgende blog maar weer

Vandaag stond de training van 10km op de agenda, samen met mijn zoon Kevin.
Hij gaat voor de 2e keer meedoen als Marechaussee, dus met 10kg bepakking.
Hij liep dan ook mee in zijn werkkleding en op zijn dienstkisten.

Omdat dit de eerste keer was dat we samen liepen hebben we over van alles gekeuveld en nu ik eenmaal thuis de site aan het bijwerken ben schoot het me te binnen dat we vergeten zijn om "actie" foto's te maken...
Tja, volgende week dan maar want ook op de volgende zondag staat er weer een gezamelijke training in de agenda genoteerd.

Het was gelukkig droog en het stormde dan wel niet meer zo erg als gisteren en vannacht maar er stond nog wel een heel stevige wind, vooral op de IJsseldijk werkte dat lekker tegen... ik werd met m'n 66kg dan ook af en toe enkele stappen terug geblazen :)
Maar goed, die km's tellen dan gewoon dubbel ;-)

Tot de volgende blog maar weer, en dan mét foto's

Vanmiddag was ik blij verrast met een mailtje van Ingrid die schreef dat ze net een donatie had overgemaakt en ook een stukje advertentie ruimte wil benutten op een andere pagina van mij.

Eenmaal thuis zag ik een mailtje van geefsamen.nl waar tot mijn verrassing zelfs 2 donaties in beschreven werden... Ook Teun had een bijdrage overgemaakt.

Ingrid en Teun... Hartstikke bedankt !

Vandaag de start gemaakt met de training; van thuis via aspirant-sponsoren naar de werkplek (ca 8 km verder) om daar na een sanitaire stop en bijtanken weer retour te gaan richting huis.

Volgens de stappenteller heb ik er vandaag bijna 23000 stappen opzitten maar met een nog te lage snelheid... gemiddeld 3,5 á 4 km p/u en dat moet in de ideale situatie toch minstens 5km p/u worden.

Maar ja, het was vandaag best wel koud, -2 C maar vol zonnig en dat was wel gezellig lopen, welliswaar met de winterjas aan en een muts op maar toch...
Onderweg nog wat mooie foto's kunnen maken waarvan enkele hier op de site geplaatst.
Natuurlijk ook eentje van mezelf onderweg.

Tot het volgende blog dus maar weer

Goedendag,
Mijn naam is Mar van der Stelt en als 45 jarige met een familielid die 55 was toen de diagnose MS gesteld werd leek mij de 95e vierdaagse van Nijmegen een goed streven iets nuttigs te doen wat niet te makkelijk zou zijn...

Maanden heb ik lopen twijfelen, durf ik het aan, kan ik het wel, hoe moet ik dat dan gaan aanpakken ?
Toen ik op Woensdag 26 januari 2011 toch de stoute schoenen al aanhad =) heb ik meteen maar de telefoon gepakt en het MS Fonds te Maassluis gebeld.
Mijn idee werd door hen blij verrast ontvangen en ik kreeg nog dezelfde middag een uitgebreid informatiepakket toegezonden. Deze website is daar onderdeel van !

Ik hoop dat u mijn km's wilt sponsoren zodat ik gemotiveerd mijn doelstelling kan halen; Ik (zeer mogelijk) met blaren en mega vermoeide voeten... Zij een mooi bedrag voor hun Fonds waarvoor alvast mijn hartelijke dank. Mar.