Vlam van Hoop
Er brandde een kwaad vuurtje in me.
De nieuwe regel op mijn school: de kinderen mogen niet in de grote regenplas spelen want daar worden ze nat van.
Ik was verbijsterd...
De aantrekkingskracht van een plas is een oerbehoefte. Een kind dat met een stokje in een plas aan het spelen is, daar straalt betrokkenheid van af. En ik zie ongekende leermogelijkheden.
Ik dacht dat ik mijn ontslag moest gaan indienen want ik voelde: met deze regel kan ik me niet verenigen. Nooit.
Toen gebeurde er iets bijzonders: ik deelde mijn frustraties met de bouwcoordinatoren.
Zij luisterden naar me en gaven me het gevoel dat ik echt gehoord werd.
De directrice snapte mijn frustratie en zei: "maak maar een plan. "
En dat plan werd: het groene schoolplein
Een collega zei meteen: ik ga je helpen. En er sloten nog 2 collega’s en een ouder aan bij dit groene groepje.
En inmiddels staat het hele team achter dit plan.
We willen voor onze kinderen een schoolplein waarin ze los kunnen komen van de media, waarin ze de natuur kunnen beleven en waar ze tot rust kunnen komen.
Dat het een lange lastige weg zou worden wisten we toen nog niet.
De ene subsidie na de andere werd afgewezen. De gemeentelijke en provinciale potjes waren op. En dan hebben we het nog niet eens over goedkeuringen en aansprakelijkheid.
Dat geld moesten we dan zelf maar bij elkaar sprokkelen.
Een loterij en een sponsorloop gaf de 1e stap.
We kunnen nu ¼ van ons schoolplein vergroenen.
Maar dat is nog niet genoeg om kinderen de natuur te laten beleven.
Het doel is nu een half groen schoolplein. Begrijp je mijn wens? Heb je daar een kleine donatie voor over?
Groet Inge Nijboer en Team Sint Bavoschool Reviusstraat Haarlem Noord.