In 2016 heb ik de diagnose darmkanker met uitzaaiingen gekregen. Dit heb ik overwonnen! Helaas slecht nieuws in 2018, de kanker was terug, maar ik was niet kansloos. Na een zeer zware Hypec operatie heb ik het geluk gehad de kanker wederom te verslaan. Zo kreeg ik voor de tweede keer weer een kans om het leven met vrouwlief, kinderen en kleinzoon op te pakken en verder te gaan waar wij gebleven waren. In 2019 controle, scan, foute boel!
De oncoloog vertelde mij dat de kanker, op drie plaatsen verspreid, was terug gekomen. Wederom stortte mijn, en onze, wereld compleet in. De arts gaf te kennen dat er nu niets meer te doen was en dat het een kwestie van keuzes is, niets doen gaf mij een jaar en met kuren en enig geluk maximaal drie jaar. Ik zat in zak en as, behandelen ( lees verlengen) of niet?! Kiezen tussen twee kwaden. We zaten in een emotionele achtbaan, maar mijn vrouw, kinderen en kleinzoon zijn mij te lief om het op te geven en ik heb de kracht gevonden om deze rot ziekte het hoofd te bieden. Natuurlijk ook dankzij de steun van mijn lieve gezin, familie en vrienden.
Het was zoeken naar een oplossing, een kans. Hoop doet leven. Na veel en relatief lang zoekwerk, de tijd staat tenslotte momenteel niet aan onze kant, hebben wij onze hoop gevestigd op een kliniek in het buitenland. Er zijn daar eerder successen behaald met patiënten die uitbehandeld waren. Er is alleen één maar, deze behandeling kost geld, veel geld.
Er is een kans dat het een en ander gedekt word door de zorgverzekeraar maar dan nog is er geld nodig. Helaas heb ik niet die beroemde boom in mijn tuin. Nu komen de familie en vrienden in beeld, want…………..
Wij, familie en vrienden, laten het hier natuurlijk niet bij zitten, hoe kunnen wij Martin helpen?
Eigenlijk was het antwoord heel simpel, OPEN EEN STICHTING!
