Dam tot Damloop voor Humanitas ==> you'll never walk alone

Ik geef het eerlijk toe: ik ben een waardeloze hardloper. Sprintje naar de trein? Kansloos. Intervaltraining? Alleen als er snacks tussendoor zijn. Maar dit jaar doe ik het toch: ik loop de Dam tot Damloop. 16 kilometer. Vrijwillig.

Waarom? Omdat ik directeur ben van Humanitas en daar zie ik dagelijks wat een verschil het maakt als mensen er echt voor elkaar zijn. Want eenzaamheid is geen modewoord; het is iets dat iedereen kan raken. Jong, oud, druk of stil.

Daarom lopen wij voor onze maatjesprojecten. Voor al die vrijwilligers die luisteren, langskomen, meegaan naar buiten of gewoon even bellen. Voor jongeren die zich buitengesloten voelen. Voor ouderen die dagen niemand zien. Voor het soort contact dat je nergens kunt kopen, maar waar je wel aan kunt bijdragen.

Dus ja, ik loop. Traag, zwetend, waarschijnlijk met spierpijn op plekken waar ik het bestaan niet van kende. Maar ik loop.

Help jij mee? Elke euro gaat naar het koppelen van mensen die anders alleen blijven. Samen verkleinen we de afstand tussen mensen.