“Een kind hoort niet op een treinstation rond te zwerven”
Varanasi (Noord – India) kent veel straatkinderen. Ze leven in of rondom de stations. Sommigen met hun ouders, maar ook veel kinderen alleen. Het is er erg gevaarlijk voor de kinderen. Er zijn nogal wat mensen met verkeerde bedoelingen. Gelukkig zijn er mensen als Abhi en Manju die het als hun bestemming zien deze kinderen te helpen en hen een toekomst te geven.
Abhi en Manju runnen samen een opvanghuis voor meisjes. Deze meisjes leefden hiervoor op het station. Ze hebben geen ouders meer of hun ouders kunnen niet voor hen zorgen. De politie doet er alles aan om de ouders van ‘verloren kinderen’ op te sporen. Als dit echt niet lukt worden de kinderen opgevangen. De meisjes bij Abhi en Manju, de jongens in een ander opvanghuis.
Abhi vertelt: “We proberen de kinderen zoveel mogelijk terug te plaatsen bij hun ouders. Hoe lang dat duurt verschilt heel erg per kind. De ouders geven we ook begeleiding na terugplaatsing. Lukt het niet dan kunnen de meisjes tot hun 18e bij ons blijven.” Per week worden er gemiddeld 6 meisjes gered. In het opvanghuis wonen 25-35 meisjes in de leeftijd van 3 tot 15 jaar.
In het opvanghuis geven Abhi en Manju deze meisjes alle zorg die zij nodig hebben. Basiszorg als eten en drinken maar ook vooral persoonlijke aandacht en de mogelijkheid om naar een goede school te gaan. De meisjes helpen mee met koken en schoonmaken. Zo krijgen ze weer een kans op een toekomst en groeien ze op tot zelfstandige volwassen vrouwen. De eerste meisjes zitten al op de universiteit. En daar zijn Abhi en Manju best een beetje trots op
