Javea - Spanje

Het Begin; verteld door hond Chico In Javea is een honden-asiel, de eigenaar is de gemeente Javea. Het asiel was waarschijnlijk één van de minst belangrijke zaken waarover in het gemeentehuis gesproken werd, omdat er eigenlijk nauwelijks iemand echt wat om een hond gaf. Okay, daar had je dan Pepe, hij kwam eenmaal per dag om de kennels schoon te maken en verdween dan weer. Ik had geluk, ik zat niet in één van die kennels. Ik kon mijn soortgenoten in die kennels van buitenaf bekijken en hen vertellen over de dingen die zich afspeelden buiten het asiel. Veel honden verdwenen al snel, want zodra de vier kleine kennels vol waren, moesten degenen die er al het langst in zaten gewoon weg. Ik heb nooit kunnen uitvinden waar ze naar toe werden gebracht en heb ze ook nooit weer terug gezien. En toen kwamen er ineens méér mensen naar het asiel. Vanaf dat moment ging het beter met ons. Zelfs voor mij hebben ze vaak eten en fris water neer gezet. Plotseling waren er mensen die de opgesloten honden meenamen voor een lange wandeling. Ik kreeg een goed gevoel. Ik hoefde niet meer op zoek naar eten, ik werd nu elke dag goed verzorgd. Maanden gingen voorbij en ik moet toegeven, dat ik in enkele mensen vertrouwen kreeg. Ze riepen mij ..CHICO!! Dat zou dan mijn naam moeten zijn. Okay, ik vond hem wel leuk. Mijn soortgenoten verdwenen niet meer, ze werden nu opgehaald door mensen die heel goed voor hen zouden zorgen. Een dierenarts kwam en gaf zelfs mij de inentingen plus het "boekje"! Mijn naam stond er in, eindelijk was ik nu dus iemand! Geen naamloos, ziek en mager rondlopende Podenco meer! Alle "vierbenige" dames vinden mij zeer aantrekkelijk. Er zijn nieuwe kennels gekomen. De honden die tot voor kort met kettingen aan de bomen vast zaten, hebben nu een nieuw onderkomen. Toen een paar van mijn Podenco-vrienden naar de "Podenco Foundation" gingen, hebben ze mij ook meegenomen. Misschien dachten ze dat ik het daar plezieriger zou vinden. Dat hadden ze echter verkeerd bekeken! Diezelfde nacht ben ik de 35 km. naar Javea teruggerend. Grote opschudding de volgende morgen. Ze zeiden allemaal, CHICO blijft voor altijd hier, hier is zijn thuis! Wat was ik gelukkig! Toen kwam de regentijd, de wind blies me om de oren! Ik zocht wat beschutting achter de quarantain-kennels, ging liggen en hoopte dat de storm snel voorbij zou gaan. De wind blies zo hard, dat een 12 meter lange "ren" de lucht in werd gezogen, zich keerde en...op de grond smakte. Ik had geen tijd om mij in veiligheid te brengen..., uitgerekend nu, nu ik een naam had en vertrouwen begon te krijgen, werd ik door de neervallende “ren” geraakt. Wij denken nog dikwijls aan je Chico. Dierenbescherming APASA werd in 1999 opgericht. Chico was één van de eerste honden in het asiel, al snel werden nieuwe kennels gebouwd. Momenteel zijn er 190 honden die op een nieuw baasje zitten te wachten. In 2006 werden er 820 honden naar het asiel gebracht, het grootste deel (zo'n 450) werd geadopteerd, ook konden enkele eigenaren worden terug gevonden dankzij de microchip die sinds enkele jaren wettelijk verplicht is.  De Spaanse jachthond 'Podenco' wordt vooral voor de jacht gebruikt, en vaak binnen enkele jaren afgedankt. Sinds het verhaal van Chico hebben ze ongeveer 200 Podenco's kunnen plaatsen in Duitsland, Zwitserland, Spanje en Nederland.Aangezien de renovatie van de 10 kennels erg belangrijk is geworden zijn we nu met 2 projecten gestart. Om u een idee te geven; deze 10 kennels zitten aan het eind van het asiel, met een grote strook grond ervoor. Hier mogen de honden uit elke kennel om de beurt in rond rennen (net als bij de Bambou Garden). Deze 10 kennels zijn erg oud, de hekken en deuren zijn nodig aan vervanging toe.Daarnaast is het zo dat deze hokken geen betonnen grond hebben, alleen grind met aarde eronder. Dit betekent dat de honden in de zomer veel last hebben van vlooien en in de winter tijdens regenperiodes continue verkouden zijn door de natte grond.Wij willen nu deze kennels gaan renoveren, zoals er eerder ook al een aantal kennels gerenoveerd zijn. Dit betekent een betonnen ondervloer met grind erbovenop, betonnen muren, goede hekken die niet kapot kunnen en vooral een goede en stevige deur. Het goedkoopste bedrijf rekent 1650 euro per kennel. Een fors bedrag voor een stichting!Het eerste project is met Dierenhulp zonder Grenzen.Dankzij de personen die de hondenhokken sponsoren gaat het grootste deel van dit bedrag naar de verwezenlijking van dit project Een huis voor een hond. We hebben inmiddels al diverse sponsoren, we hopen binnenkort weer nieuwe te ontvangen! Zodra we de 1e kennel kunnen bouwen (met o.a. jullie support)denken wij erover om de naambordjes in de kennel zelf te gaan plaatsen, zodat alle sponsoren er worden vermeld.