Wow, wat een dagen. Vrijdag opnieuw vroeg op gestaan om snel langs de Lek richting Rhenen te fietsen. Zoon fietste mee, dus we hadden wat te bepraten en samen te bekijken. Zoals een Koekoek in de wilgen in de uiterwaarden. Meestal hoor je zo'n vogel alleen maar, maar nu liet hij zich ook mooi zien! In Wageningen en Ede wat spullen afgeleverd en weer snel naar huis, omdat ik om 1 uur een video-afspraak had.
Zaterdag ging de tocht naar het oosten en had ik gezelschap van mijn vrouw. We fietsten om Amersfoort heen richting de polder Arkerheem en naar Spakenburg. In dit gebied hadden we de eerste gezamenlijke weekendjes 23 jaar geleden, leuk om de oude haven weer eens terug te zien. Via het pontje van Eemdijk ging het naar Eemnes en Laren, om vanaf daar naar de Bilt af te zakken. Een mooie afwisselende etappe door de polders en de bossen van de Heuvelrug.
Zondag opnieuw langs de Lek, dit keer stroomafwaards. Zoon was opnieuw mee en het was flink aanpoten tegen de wind in. Het doel waren de windmolens van Kinderdijk. Opnieuw een toeristische attractie waar je als Nederlander niet snel heen gaat, maar in deze tijd is het een uitgelezen kans om de molens eens te bekijken. Als gids voor fiets-vaar vakanties kwam ik hier 24 jaar geleden met internationale gezelschappen, zij openden mij de ogen voor de unieke Nederlandse fietscultuur. Aangekomen bij de molens regende het een beetje en gingen we snel verder. Terwijl we nog op het bord stonden te kijken van de vele veerdiensten, kwam er een bootje aanvaren, gingen we aan boord, betaalden en vroeg de schipper of we naar Ridderkerk gingen. "Eh, nee. Krimpen aan de Lek graag" "Oh, dat kan ook!" Voor de wind ging het vanaf daar weer naar huis via allerlei kleine stroompjes.
Vandaag fietsten we 143 kilometer, wat het totaal op 535 kilometer bracht. Een goede besteding van het Hemelvaartsweekend, alle uithoeken van de provincie weer eens gezien en genoten van het voorjaar en de relatief rustige wegen.
Participate in this campaign 
Donate now 
