Lopen voor de strijders

Endometriose. Slechts een paar jaar geleden hoorde ik voor het eerst van deze chronische ziekte, die zoveel jonge vrouwen treft. Het was het moment dat ik zelf de diagnose kreeg, waardoor er veel op zijn plek viel maar tegelijkertijd mijn leven behoorlijk op zijn kop gezet werd. Leven met endometriose is strijden. Strijden tegen de terugkerende pijn, de vermoeidheid, de beperkingen op allerlei sociale, emotionele en maatschappelijke vlakken, en daarnaast tegen het onbegrip. Strijden tegen de onzekerheid: groeit er weer een cyste, moet ik weer worden geopereerd? Hoe reageren ze op mijn werk of op school, kan ik deze vriendschap behouden, kan mijn relatie dit aan? Op 7 september vindt de Airborne Wandeltocht plaats, een tocht ontstaan ter gedachtenis aan de strijders in de Tweede Wereldoorlog. In de laatste jaren dat ik een afstand op deze tocht meeliep, gingen mijn gedachten steeds meer naar mensen die weliswaar strijden, maar op een andere manier. Mensen die strijden voor hun leven met een ziekte. Dit jaar besloot ik om iets te doen met deze gedachten, en probeer via deze actie de Endometriose Stichting te steunen. Ondanks dat de Endometriose Stichting volledig met vrijwilligers werkt, is er wel geld nodig om voorlichtingen te geven, op beurzen te staan, Endolounges en informatieavonden te organiseren. Kortom, er voor te zorgen dat er meer (h)erkenning voor deze ziekte komt en er meer onderzoek naar de oorzaak en behandeling kan worden gedaan. Om uiting te geven aan de impact die endometriose op je leven kan hebben, loop ik dit jaar de langste afstand die de Airborne Wandeltocht kent: 40 km. Strijd jij mee voor meer (h)erkenning van endometriose? Het streefbedrag is symbolisch, en staat voor As Much As Possible (=amap =2627), want: Samen maken we het verschil!