LOOP JE MEE VOOR ROSES FOR CHILDREN ? !

Vandaag eindigen de acties m.b.t. de 2 Charitywalk. We hebben er hard voor gewerkt en kijken er met een meer dan goed gevoel op terug. Door deze wandelactie weten veel mensen, die nog nooit van Roses for Children/Stichting Roos en het Internationaal Monument voor het Onbekende Kind hadden gehoord, nu van het bestaan ervan.

En de teller stopt vandaag bij .....€4579,50
Iedereen die hier - op welke wijze dan ook - aan bijgedragen heeft, HARTELIJK DANK!

….En natuurlijk willen we de 9 wandelaars van het Roosteam bedanken voor hun inzet mbt tot het behalen van hun streefbedrag en hun enthousiasme om gisteren in de regen al die kilometers te wandelen. Het is een mooie en gezellige dag geworden. De nattigheid deed er niet toe, de sfeer was KEIgoed en de organisatie van deze sportieve dag door 2 Charity liet niets te wensen over. Chapeau Rigo!
Een geslaagde actie met een fantastisch resultaat. De teller staat momenteel op € 4207,- en loopt nog tot 1 november door.

Alle voorbereidingen, om dit wandelevenement tot een goed einde te brengen, zijn ondertussen volop op gang, zonder dat wij, als stichting er ons druk over hoeven te maken. 2 Charity regelt alles geweldig.
Met een team van 9 wandelaars gaan we van start bij deze wandelhappening, samen lopen, genieten en de stichting in actie op de kaart zetten
We gaan onze kuiten alvast masseren en zaterdag met ons enthousiasme mensen aansteken om Roses for Children/Stichting Roos te supporten. Bij iedere nieuwe actie die we als stichting ondernemen, bereiken we mensen, die anders het bestaan ervan misschien niet hadden geweten.

Sponsors zoeken vergt in deze tijd veel inspanning.
Door uit onze comfortzone te stappen en 'simpelweg' toch te vragen en allerlei prive acties is het het 'Roosteam' gelukt om een mooi groot bedrag bij elkaar te sprokkelen. Allen die daar aan hebben bijgedragen en zij die dit nog gaan doen vele malen dank.
Het is hartverwarmend.

Een groepje gezellige mensen nam gisteren o.l.v. mijn lieverd deel aan een ca 10 km lange wandeling door het prachtige natuurgebied rondom onze woonplek en - plaats. Onderweg was er een korte stop voor een hapje en drankje, dat door onze jongste dochter, onze schone zoon en mijzelf geserveerd werd vanuit het achterbak-van-de-auto-'buffetje'. Na afloop hebben we nog tot 21.00 uur genoten van het samenzijn en van een heerlijke maaltijd in de tuin.
En wat een bof … zo'n stralende dag.

EVALUATIE
Wat een weelde dat je als nichten met zo'n zussengevoel bij elkaar kunt zijn. We waren bij elkaar zonder vooroordeel of oordeel en konden elkaar helemaal laten zijn. Warm, open, gelijkwaardig en verbonden. Alles stroomde. Leven, dood, liefde, moed, verdriet, familiegeschiedenis
Het gevoel van warmte en inspiratie dat ik ervan gekregen heb, suddert nog steeds na.
Een middag in een warme vrouwenbedding met een mooie opbrengst voor Roses for Children.

DE VOORBEREIDING
Er komt best van alles bij kijken. Ben benieuwd hoe het allemaal gaat lopen. Het duurt nog een week of anderhalf, maar op tijd beginnen met oefenen, vind ik... het gaat immers niet vanzelf en ik wil het liefst alles ambachtelijk - 'artisanal' zoals mijn zus dit noemt- serveren. Dat betekent dat ik culinair aan de slag zal gaan. Koken/bakken was nooit mijn hobby, waar komt deze inspiratie plots vandaan?
Gedreven door het Roosproject, doe ik allerlei 'nog-nooit-eerder-gedane-dingen' , zoals nu het organiseren van deze high tea voor mijn nichtjes. Stuk voor stuk hebben ze enthousiast gereageerd op mijn voorstel om op deze manier bij te dragen aan het Roosproject. Natuurlijk kan ik kant-en-klaar-hapjes halen bij allerlei speciaalzaken, maar nood breekt wetten, dus om zoveel mogelijk geld over te houden voor ons goede doel, besluit ik alles zelf te maken en met hulp van mijn bak-grage zus, vind ik het nog leuk ook.
Dus een week of twee van te voren begin ik met het verzamelen van recepten. Ik sta van mezelf versteld, lees kookboeken als romans, surf over internet op zoek naar lekkers en vind in de kringloopwinkel extra theepotten en kopjes. Ook heb ik een gezellig leerzaam uurtje in de theewinkel, waarna ik gewapend met lekkere theesoorten huiswaarts ga.

Als ik alle ingrediënten in huis heb, breekt er een oefenweekje aan. Mijn man - in de rol van proever - komt in deze week wel een kilootje of wat aan. Gelukkig zorgt hij er ook voor dat de tuin op orde is, waardoor dat extra's als sneeuw voor de zon verdwijnt.

Een dag vooraf komt mijn 'hulp-zus' logeren en zijn we tot laat met veel plezier in de keuken bezig. De volgende dag bij het wakker worden, blijken de weergoden ons ter wille te zijn. De hapjes zijn klaar, buiten is de tafel gedekt, mijn nichtjes kunnen komen.
Deze dag kan niet meer stuk!

De schilderworkshop van 16 september j.l. werd verplaatst naar voorjaar 2013
Het was een prachtidee, maar erg kort dag was het ook. Toch wilden Pieter en ik het erop wagen...
Er kwamen aardig wat reacties binnen, maar meestal met de vraag of de workshop ook nog op een ander tijdstip gegeven werd. Voor nu waren er zeven aanmeldingen en dat was toch echt te weinig om er een beetje opbrengst voor Roses for Children aan over te houden.
Daarom nieuwe ronde, nieuwe kansen...
Wanneer je in het voorjaar (waarschijnlijk ergens eerste helft van juni ) graag een gezellige schilderdag beleeft waarmee je dan tezelfdertijd Roses for Children ondersteunt, laat het me dan weten , dan stuur ik tzt bericht.
(email naar: stichtingroos@hermanvanveen.com)

ZIN OM OP ZONDAG 16 SEPTEMBER EEN DAGJE TE SCHILDEREN IN ONZE TUIN?

Je beleeft dan een gezellige en inspirerende dag en steunt tezelfdertijd mijn aktie voor Roses for Children/Stichting Roos.

Kijk voor meer informatie op:
www.dagjeschilderenindenatuur.jouwweb.nl

Nog nooit heb ik zoveel potten koffie gezet op een dag....

Afgelopen week ben ik een dag lang gastvrouw geweest bij een themadag van mijn mans werk. Als locatie was onze tuin gekozen en ik verzorgde de catering. Ik heb alle taken op me genomen, zoals het zou horen bij het runnen van een restaurant. Van begin tot einde was alles geheel verzorgd. Nog nooit eerder heb ik zoiets gedaan en het was dan ook best spannend.
De voorbereiding heeft wel wat gevergd van Hans en mij, maar het resultaat mocht er zijn. De inspanning is niet voor niets geweest. Voor de verzorging van deze dag worden we gesponsord voor de 2 Charity Walk. Er wordt een mooi bedrag op ons beider actiepagina's bijgeschreven.

Na een paar uur boodschappen doen en een dag in de keuken was het zover.
De dag begon vroeg, want alles moest nog in de tuin worden klaargezet. De eerste gasten waren er al om half negen.
Tot een uur of vier werd er hard gewerkt door een enthousiast team van 18 collega's, halverwege onderbroken door lunch en een wandeling over het terrein. Na afloop volgde 'happy hour' en later het diner.
Het was een goed samenzijn dat met groot enthousiasme is ontvangen, wat mij weer op nieuwe ideeën heeft gebracht.
Het was een geslaagde dag, die mij behalve opbrengst voor 'Roos' en een tevreden gevoel, veel afwas en geplaagde voeten opleverde.

Al wandelend door de tuin, mijmerend over de naderende Open Tuinendag in mijn dorp, spriet inspiratie uit het gras omhoog: een goed idee voor een kleine actie voor 'Roos' (Roses for Children). Zo kan het ook! Mijn streefbedrag voor de 2Charity Walk hoef ik niet alleen te bereiken door donaties van anderen, maar ook eigen kleine acties kunnen een duit in het zakje doen.
En zo gebeurt het, dat Hans (mijn man) en ik nog een paar dagen lang tussen de buien door de tuin op orde brengen en ik afgelopen zaterdagavond culinair in de weer ben. Wel een beetje over mijn grenzen ben ik tot heel erg laat bezig met het maken van 7 verschillende taarten.
Het herfstige weer van de laatste dagen voorspelt niet veel goeds voor de zondag, maar bij het wakker worden - in alle vroegte, er is nog veel te doen - doet de zondag haar naam eer aan. Stralend zonnig weer. Dat belooft extra glans voor die dag.
De waterschalen worden met verse bloemen gevuld en dode bloemetjes worden weggeknipt, want van tien tot vijf zullen we tuinbewonderaars begroeten.
Ik richt een Roosstand in met info en benodigdheden voor de verkoop van 'koffie met...'en een gedicht. Natuurlijk is de opbrengst voor Roos, alle beetjes helpen immers.
Roosvoorzitter Rob en mijn Rooszusje Sil gaan de kraam bemensen.

En het wordt een geslaagde dag!
Dankzij onze prachtige tuin. Wat een jaar of 7 geleden een kaal stuk grond was, is nu door hard en graag erin werken een waar paradijs geworden.
Natuurlijk ook dankzij de vele bezoekers (175-200mensen),maar zeker niet in het minst door de ontstuitbare energie en hulp van Sil en Rob.

De 'koffie met...' zorgde voor een bedrag van 150 euro voor 'Roos', hiermee heb ik het streefbedrag van de 2 Charity Walk van Hans en mij wat vulling gegeven.

En...
In de gezellige sfeer groeide in het gras opnieuw een idee: een high tea party met mijn nichten. Net als in een restaurant tegen betaling, uiteraard voor Roos. Zo komt Roos de crisis door en hebben wij een reunie.

5 Mei is het vandaag. Bij mij roept het niet alleen de herinnering aan de Bevrijding op maar ook denk ik terug aan de 'Rooswandeling'
Vijf jaar achter elkaar organiseerden en liepen we deze ' Vredeswandeling voor de Kinderen van de Wereld'. Met deze zesdaagse voettocht vroegen we aandacht voor kinderen en hun rechten. Op 30 april vertrokken we vanaf het Internationaal Monument voor het Onbekende Kind bij Arnhem en op 5 mei sloten we de tocht af met het ontsteken van de Bevrijdingsvlam. (zie foto's)
Met mooie intenties in hart en hoofd liepen we vanuit de hoop dat ooit het geluk dagelijks meeloopt met kinderen overal.
Los van de drukte van het alledaagse leven, buiten de tijd om wandelden we en wisselden we gedachten en gevoelens uit. Fietsers stapten af, wandelaars stonden stil en wij vertelden...
Een bejaarde dame bedankte ons: ..."Dank je wel, dat jullie dit voor de kinderen doen".

Menig bijzondere ontmoeting en ervaring tijdens die dagen. Je ontvangt zoveel als je je openstelt.
Een groep mensen, die de ene voet voor de andere zetten...
voor de kinderen, want...
de wereld is steeds in verandering en vrede is mensenwerk.

-------------------

'Vrede is is mensenwerk'. Dit heb ik ergens gelezen en ik weet niet meer waar en door wie het is gezegd. Ik wil het graag gebruiken, waarvoor dank.

Bij de start van het project wisten mijn zus Sil en ik dat het een avontuur vol risico's zou worden. Risico's die de moeite waard zouden zijn. Er waren nogal wat mensen, die ons erop wezen dat het weliswaar een fantastisch idee was, maar dat het ook een onmogelijk en onuitvoerbaar plan was. Natuurlijk zeiden sommigen van hen dat we het niet zouden gaan redden. Dat we de lat veel te hoog legden en dat het ons niet zou lukken tonnen zware stenen uit alle windstreken van de wereld gratis naar Nederland getransporteerd te krijgen. En dat we mensen in het buitenland niet zouden kunnen motiveren voor de verwezenlijking van een monument in hun land.

Toegegeven... het is niet altijd even gemakkelijk. Maar ons onverwoestbaar vertrouwen geeft energie en brengt ons steeds verder. Het is een avontuur, dat van alles op ons pad brengt. Vallen en opstaan, met steeds iets anders, iets vreemds, iets onverwachts, iets wat tegenzit, iets wat ontroert en blij maakt. Nooit saai, nooit onmogelijk, niet gemakkelijk,soms vermoeiend, maar o zo de moeite waard.
Als zussen zijn we op elkaar afgestemd en samen zijn we in staat de passie en het praktische één te laten worden om dit project te kunnen verwezenlijken. Steeds vaker glippen we in elkaars gedachtegang. We hebben weinig woorden nodig. We weten precies wat we aan elkaar hebben.

We hebben, naast het vele dat we samen ondernemen voor 'Roos', ook ieder ons eigen leven. Dat is verfrissend en het houdt ons scherp! We leren steeds. Wat hebben we goed gedaan? Wat kan beter of anders? Gewoonlijk word ik regelmatig meegesleept door de stroom van dagelijkse dingen, de overvloed van activiteiten, de keuzes die ik moet maken. Maar wanneer we op steenreis zijn, draaien we de knop om en richten we ons op de reis en het doel ervan. Vaak wagen we de sprong in het duister door aan onze ingevingen gehoor te geven. Pas later zien we de logica of het risico van die sprong.

Dit project... levert een bijdrage aan de wereld. Deze 'bewegingloze' stenen, die aandacht vragen voor alle kinderen kunnen een grote beweging in de goede richting in gang zetten. Als we daarin niet zouden geloven, zou het niet lukken het monument te verwezelijken. Als het helpt de wereld om te toveren in een goede plek voor kinderen om op te groeien, dan vertelt dit monument toch het mooiste verhaal dat ooit werd gehoord.

Het Monument voor het Onbekende Kind vertelt over kinderen, over dood, over leven. De dood van een kind verandert je kijk op het leven. Kinderen horen niet te sterven. Ik heb geen kind verloren en daar ben ik dankbaar voor. Wel heb ik als kinderverpleegkundige in het Radboud-ziekenhuis vaak meegemaakt dat anderen afscheid moesten nemen. De noodzaak, de moed en de pijn om een kind los te laten...Ik heb onmacht gevoeld, verdriet gedeeld. Het heeft mij voor altijd veranderd.

Het leven van kinderen gaat mij en ons allen aan. De pijn van het verlies van een kind is universeel en liefde houdt bij de dood niet op. Als ik zie hoe mijn kinderen in het leven staan, hoe ze leven en meestal gelukkig zijn, voel ik soms heel scherp de onrechtvaardige ongelijkheid. Wij hebben zoveel kansen gekregen, tegelijkertijd zijn er heel veel mensen - die net zoveel rechten hebben - maar die geboren zijn onder totaal andere omstandigheden.

In 1999 ontmoetten mijn zus en ik Herman van Veen en zijn droom werd onze droom: een monument voor alle kinderen. Het viel ons toe hieraan invulling te mogen geven. Stichting Roos werd opgericht en vanaf dat moment is het een 'droom in uitvoering'. Het vorm mogen geven aan de levenscirkel - de cirkel van stenen met in het hart de 'Roos' - en alles wat we daarbij tegenkomen, is mijn passie. Het maken van dit wereldmonument gaat verder dan het verzamelen van stenen. Het gaat om het verhaal achter de stenen; om de geschiedenis en de toekomst van de kinderen; om liefde, om zorg, om de rechten van ieder kind. We hadden de stenen ook kunnen kopen. Dan was de cirkel in een keer klaar geweest, maar het monument zou niet leven. De verhalen zouden immers ontbreken. Ik voel dat alles met elkaar verbonden is. We creëren monumenten als een draad van verbondenheid over de wereld. Een belangrijke schakel tussen mensen die voor kinderen zorgen, die zich het lot van kinderen aantrekken.

In de mooie natuur van terrein Delhuyzen (Yarden) op de Veluwe nabij Arnhem 'groeit' al enige jaren het Internationaal Monument voor het Onbekende Kind. Een monument, dat wereldwijd aandacht vraagt voor kinderen in nood, voor kinderen die door ziekte, ongeluk, oorlog, honger, of andere oorzaken overleden zijn.
Het verlies van kind is - ongeacht ras, cultuur of religie - een universeel verdriet. Dat verdrietige, pijnlijke gevoel brengt ons bij alle kinderen in de wereld die nu - soms in vreselijk moeilijke omstandigheden - leven en opgroeien.

We hopen met dit groeimonument een steen in de vijver te gooien, die een beweging veroorzaakt in de wereld waarin we leven; waarin zoveel geweld en wanhoop is en waarin soms het sterven van kinderen tot de orde van de dag lijkt te horen.

De onthulling van het eerste deel van dit wereldmonument in 2004 was een mijlpaal.
Nu werken we er hard aan om de cirkel - letterlijk - rond te maken. Het zal zeker enige jaren duren voordat alle 35 mensgrote stenen op hun plaats staan. Binnenkort wordt de zeventiende steen - afkomstig uit Brazilië - geplaatst. Het monument groeit dus gestaag.
Als een 'Stonehenge' in wording verrijst het steen voor steen.

Vragen en nog eens vragen. Al meer dan 10 jaar vragen mijn zus Sil
(http://2charitywalk.give2charity.nl/sil-van-oort ) en ik om van alles en nog wat. We lobbyen en vragen. Vragen om gratis transport voor kanjers van keien van ver weg. Vragen om donaties om de Roos kunstwerken (voor de monumenten in de betrokken landen) te kunnen bekostigen, vragen om vriendendiensten, om sponsoring, om hulp bij de website, om dit, om dat.
Nooit gemakkelijk om te doen en beslist niet onze hobby, maar het is niet voor onszelf en het is belangrijk. Het prachtige project van Roses for Children, een Wereldmonument voor het Onbekende Kind, een middel om aandacht te vragen voor kinderen, hun leed en hun rechten, is voor Sil en mij ons levenswerk geworden. Dus om het monument wat sneller verder te laten groeien naar volledigheid, overwin ik mezelf en vraag ik weer! Dit keer om wandelaars, mensen die voor 'Roos' willen lopen op 13 oktober en om anderen die mij willen sponsoren. Bekend is het spreekwoord: 'Mensen die vragen worden overgeslagen". Maar ik ga liever voor: "Mensen die zwijgen zullen nooit wat krijgen".
Wie vraagt, kan geholpen worden...toch!

Mijn actiepagina is pas een paar dagen in de lucht en ik ben nog volop met het inrichten ervan bezig en toch is de eerste donatie al binnen. Een klein vrouwenwandelgroepje in mijn dorp heeft de eerste €200,- bijeen gebracht. Super! ROOSachtig bedankt dames! De positieve energie die hiervan uitgaat is heel mooi. Ik hoop veel geld bij elkaar te lopen voor Roses for Children.

Vertel het door aan familie en vrienden. Je kunt me volgen via twitter (@MirjamvanOort) en facebook (http://www.facebook.com/MirjamvanOort)

Roses for Children heeft behalve haar website (www.rosesforchildren.org) ook een eigen facebookpagina (http://www.facebook.com/#!/RosesForChildren).

Een fijn weekend toegewenst.

LOPEN voor ROSES FOR CHILDREN
deelname aan de '2CharityWalk voor Roses for Children'

Loop met je hoofd
in de wolken
Sta met je beide benen
op de grond
En leg je hand
op je hart

indiaanse wijsheid

Op deze weblog wil ik jullie op de hoogte houden over deze actie voor Roses for Children en natuurlijk wil ik jullie ook informeren over de hoogte van het sponsorbedrag dat ik bij elkaar loop.

Om te beginnen wat meer informatie!
Roses for Children probeert zoveel mogelijk mensen te motiveren om als 'Rooswandelaar' aan deze goede doelentocht deel te nemen. Iedere ('Roos'-) wandelaar laat zich sponsoren voor tenminste €250,- en gaat dus op zoek naar mensen, die hen voor een klein of groter bedrag willen sponsoren.
Je kunt individueel mee doen, maar misschien dat je het gezelliger vindt om met een team te wandelen. Een team bestaat - in dit geval - minimaal uit 5 personen, meer mag natuurlijk ook. Je zoekt zelf de mensen met wie je een team wilt vormen. Ook wanneer je met een team meewandelt, geldt dat iedere wandelaar van het team zich voor minimaal €250,- laat sponsoren.

Niet lopen en toch Roses voor Children steunen...Dat kan natuurlijk ook!
Elk sponsorbedrag is welkom. Gelukkig geldt ook altijd dat alle kleine beetjes helpen. Ik ben natuurlijk KEIblij met iedereen die mij of een van de andere Rooswandelaars sponsort.
Doneren kan via de doneerbutton op mijn actiepagina. Natuurlijk zal ik ook bedragen die ik contant ontvang via mijn actiepagina storten.
Behalve lopen, voor 'Roos', kun je ook andere acties op touw zetten. Ik noem wat voorbeelden: cakes bakken of hartige taart,soep maken, e.d.,en dit dan verkopen; een avondje oppassen, op een rommelmarkt gaan staan met je spullen, een dineetje bereiden voor vrienden aan wie je dan een klein bedrag vraagt, etc.
Heb je een tip of wil je een bijdrage leveren aan de actie of zelf een actie opzetten, laat het me dan weten. Dat werkt stimulerend!