Het asiel in Olbia, Sardinië, is het laatste toevluchtsoord voor veel straathonden en -katten. Het wordt gerund door een handvol mensen die er alles aan doen om verlaten en zwerfdieren een kans te geven. Ondanks de plaatsing in binnen- en buitenland zijn er ongeveer 700 honden en meer dan 200 katten ondergebracht. Elke dag komen nieuwe dieren binnen, velen in slechte gezondheid. Op jaarbasis worden meer dan 100 pups opgenomen. De dierenbeschermers zorgen liefdevol voor de verweesde dieren, maar ze halen het niet allemaal. De dood en gevecht om elk leven behoort tot alledag.
De gemeente draagt jaarlijks € 170.000,-- bij, dit lijkt heel veel maar het drievoudige is nodig om het asiel draaiende te houden. Dagelijks komen alleen al 15-20 honden binnen. Het quarantaine station zit vaak ( te ) vol. De politiek op Sardinië en in Zuid Italië interesseert zich niet voor de dieren.
De shelter onderhouden en de dieren goed blijven verzorgen vergt veel geld, toewijding en energie. De grote hoeveelheid honden en katten vergt veel van de vrijwilligers. De rekeningen lopen uiteraard op, te veel gewonde, zieke en gedumpte dieren komen op het pad van de vrijwilligers. Al deze dieren moeten ook gevoerd worden de nodige medische handelingen krijgen.
Ingezamelde fondsen zijn bedoeld om de kosten te dekken die nodig zijn voor de hulp aan verlaten, gewonde en zorgbehoevende dieren; voor het beheer van de shelter ( die voortdurend in moeilijkheden verkeert ), voor informatiecampagnes en onderwijs over dierenrechten, respect en plichten jegens dieren. Maar ook voor sterilisaties van honden/katten die vrij los lopen ( gedumpt of niet ), om te voorkomen dat er nog meer nestjes op de meest uiteenlopende plaatsen achter te laten.
Op Sardinië is nog grote wreedheid jegens dieren. Het is vaak het wrede lot voor dieren, ze worden mishandeld, verminkt, neergeschoten of opgehangen, iedereen weet het maar niemand doet iets.
Jachthonden worden opgesloten, met velen in kleine ruimtes. Ze worden het grootste deel van hun leven vastgehouden op kleine plekken, waar de teefjes zelfs moeten bevallen. Dit alles verborgen voor de ogen van de wereld. Als je een rit gaat maken over het platteland kan je een doos van Pandora ontdekken.
Wij, Dierenhulp zonder Grenzen Internationaal, hopen samen met u /jou te kunnen helpen.