En dan.....
Een aantal maanden geleden kreeg ik een berichtje. Er staat een manege te huur. Of dat wat voor ons is. Ondanks de vele ''maren'' (Afstand, wat moet een stichting met een ''manege'')besluit ik toch te gaan. ''kijken kan geen kwaad''
De reacties van de verhuurders op mijn mails waren al enorm uitnodigend, En zodra ik er het erf op loop voor een bezichtiging glijd er bij elke stap meer spanning van mijn schouders.
Durf ik mij kwetsbaar op te stellen. Enorm eerlijk te zijn en vooral de ''nadelen'' van ons op te noemen. Maar bij elk ''nadeel'' die ik noem volgt een oplossing gerichte kijk van de verhuurders. Zoals mijn dochter die er bij is zo mooi daarna zij. ..Jullie spraken dezelfde taal''
Mijn denklogica, het enorm flexibel moeten zijn word begrepen. ***''Wat moeten we met een manege, wordt, maar dit is de plek waar alles samen valt''***
Hier kunnen we eindelijks de sociale onderneming starten die een stevige buffer gaat vormen om te kunnen blijven doen wat we doen. Is de druk om te moeten leuren om donaties straks een stuk lager zodat we ons energie in de zorg kunnen steken. En vormt het steeds meer nieuwe verbindingen zodat we meer kunnen!
Het dwijlen met de kraan open kunnen we nu constructief aanpakken doordat we alle vassetten aan gaan pakken waar het vooraf al mis kan gaan. Kunnen we onze visie en voorlichting met meer ondernemers uidragen. Zij hebben een pracht plek om te kunnen ondernemen, Vormen meer schouders om een voorbeeld voor een betere welzijn uit te kunnen dragen en kunnen we met zijn allen de rekeningen betalen.
Een plek met elkaar voor elkaar....
De visie van waar paard en mens ont-moeten, verbinden en versterken komt hier tot zijn recht!
En dat alles zorgt weer dat de opvangpaarden een veilig thuis hebben.
Om dit alles mogelijk te maken hebben we jullie steun eerst even heel hard nodig!
Niet alleen de kosten van de eerste maanden zodat we alles kunnen opstarten. Maar ook zullen er een aantal schuilstallen gebouwd moeten worden en een aantal looppaden.
Help jij mee? Ben jij een kanjer voor onze kanjers?
