17 februari 2016 werd ik moeder van mijn eerste zoon.
14 februari 2018 kreeg mijn zoon een broertje
Wij waren dolgelukkig en dankbaar en de liefde die ik voor deze jongens voel, is te groot om er woorden aan te geven.
April 2019 ik ging naar de huisarts omdat mijn menstruatie ongeregeld bleef en steeds heftiger werd. Ik werd doorverwezen naar de gynaecoloog.
De gynaecoloog maakte een uitstrijkje en deed een inwendig onderzoek in de baarmoeder, daar was niks bijzonders te zien. Als het uitstrijkje goed was, zou ik een week later een spiraal krijgen om de klachten te verminderen.
Het uitstrijkje was niet goed, PAP3B. Er werd een kijkonderzoek uitgevoerd. Conclusie: het beeld klopt bij 3B. U krijgt een lisexcisie om de onrustige cellen te verwijderen. Er wordt voor de zekerheid een biopsie uitgevoerd om te kijken of er kwaadaardige cellen zijn maar die kans is HEEL KLEIN.
De biopsie was niet goed. Er werd een tumor ontdekt van 5 bij 7 mm in mijn baarmoederhals. Mijn baarmoeder en lymfeklieren zouden verwijderd worden. Er wordt voor de zekerheid nog een ct-scan gemaakt om te kijken of er uitzaaiingen zijn maar die kans is HEEL KLEIN.
na de ct-scan volgt een MRI ( protocol?, ik weet het niet)
Juli 2019- op gesprek bij de volgende gynaecoloog. Mevrouw, we hebben helaas uitzaaiingen ontdekt in uw lymfebaan. Van uw baarmoedermond tot aan uw sleutelbeen . Alles onder het middenrif zouden we kunnen bestralen maar bij u is het te ver uitgezaaid. U bent ongeneeslijk ziek.
Ongeloof, wanhoop, angst, ik wilde de ruimte uit rennen en dacht dat ik ging overgeven. ' en mijn jongens dan?, ze zijn er nog maar net! Zij verdienen dit niet!'
Er werd mij nog verteld dat wanneer de behandelingen aan zouden slaan, ik nog wel een paar jaar mee zou kunnen ( lichte opluchting)
Augustus 2019, gesprek met de medisch oncoloog. Mevrouw, het enige dat we kunnen bieden is een experimentele manier om kanker te bestrijden, immunotherapie, het is niet bewezen dat het werkt. Wilt u hieraan meedoen? (Uiteraard!)
Prognose wordt bijgesteld naar een jaar! Wederom wanhoop, ongeloof, diep diep verdriet.
Maar we krabbelen weer op en we pakken het leven weer op. Met dank aan de hulp van ouders en schoonouders en de steun van familie, vrienden, collega's en kennissen.
Dit 'jaar' zou ik zo graag gebruiken om de mooiste herinneringen te creëren met mijn mannen. Bovendien wil ik mijn gezin, dat met zoveel liefde gesticht is graag zo goed mogelijk achterlaten. Verdriet zal er zijn maar hopelijk zijn er zo minder financiële zorgen. Vandaar deze crowdfunding. Hopelijk willen jullie helpen nog zoveel mogelijk dromen waar te maken.
Mijn naam is Karina Vledder, moeder van Duco (3,5) en Guido (1,5), vrouw van Roelof. Mijn beroep is docent in het speciaal onderwijs voor kwetsbare jongeren en ik ben 38 jaar jong.
Donate now 
